Ana içeriğe atla

ARALIK BIRAKILAN KAPILAR



Hava kararmıştı ve gökyüzünü kapatan koyu bulutlara bakılırsa, yağmur başlamak üzereydi...Oturduğum yerden havada uçuşan kağıtlar görüyordum..."Neden bunları yaşıyoruz?" dedi...Dışarıyı izlemeyi bıraktım.."Bir sebebi yoktur, belki" dedim...Saçları uzundu...Ve o gün, o dakika, daha da uzuyordu...Siyah bir bluz vardı üzerinde, soluk bir makyaj...Sonra bir sigara yaktı...Hiçbir şey istediği gibi olmamıştı...Hayatlarımızı çok mu tekil yaşıyorduk? Kahvesini yudumlarken, en son mutlu hissettiğim anı düşündüm...hayatlarımızı çok mu öznel yaşıyoruz diye düşündüm...Bazı şeyleri kimsenin değiştirmesine izin vermiyoruz diye düşündüm..Kalbimize dokunanlar için buna müsaade etmeliyiz belki diye, düşündüm.

Bir şeyler söyleyecek gibi oldum, kelimeler anlamını yitirdi..Vazgeçtim..Söyleseydim, belki tekrar anlam kazanacaklardı..Kelimeler, söylendiğinde bir yaraya dokunuyor, bir an'ı hatırlatıyor, bir kalbe iyi gelebiliyordu...Kelimeler, tüm köprüleri yıkıyor, bir hissi yok ediyor ya da kalp deliklerine neden olabiliyordu.

İnsanın kendini anlatması hep sıkıcıdır. Bir şeylerin aslında öyle olmadığını anlatmak, ya da anlatmak zorunda kalmak..Ne kadar boktan hayatlar yaşadığımızı düşündüm..Sonra bir sabah uyandığımda, yaşamayı ne kadar sevdiğimi hatırladım..Kötü hissettiğimde hep o sabahı hatırlarım. Yaşamaya değer bir şeydir o sabah. Herkesin masum kaldığı an'dır o sabah.

"Dün gece, seni istemeden üzdüm" dedi...Oysa istemişti...Birilerini hep istemeden mi üzeriz.."Boşver" dedim...Canı sıkıldı, sigarayı söndürürken yağmur yağmaya başlamıştı.

Soğukta ellerinizi ısıtmanın en güzel yolu, başka bir eli tutmaktır. Gerçekten. Eldivenden daha "organik"tir. Üşüdüğünü hissetmiş olacak ki, ellerimi tuttu..Ne kadar büyük gözleri vardı..Kapattığında bu daha da belirgindi..

Güvenilir birilerini bulmak ne kadar zor..İnsanlar sürekli yalan söylüyorlar..En sevdiklerine, en yakınlarına..Sahtekarlar..Güvenilir birini bulmak ne kadar da zor...Çünkü herkes bir gün gidiyor..Ve güzel şeyler, hatırlanmak üzere kutulara kapatılıyorlar..

Ayrıldığını hissettiğinde, ayrılman gerekir diye düşündüm. Başka hayatlarda, başka kalplerde, yine çarpardık belki. Ama ayrıldığını hissettiğinde, ayrılman gerekir.

"Gidelim mi?" dedim, "Gidelim" dedi.


Yorumlar